Rozdział 3

11.05

Tej nocy nie spałam zbyt wiele. Nie wiem czy to ze względu na smutek, który ogarniał mnie, gdy tylko myślałam o tym, iż tęsknie za mężem czy ze względu na ogrom atrakcji poprzedniego wieczoru. Wczesnym rankiem w domu zapachniało kawą, w radiu nadawano wiadomości i byłam pewna, że słyszę jak ktoś nieudolnie krząta się po kuchni. Od razu wstałam z łóżka i zarzucając na siebie czarny szlafrok zbiegłam po 4 schodkach z półpiętra wprost do naszej jasnej kuchni.

-Cześć kochanie. – W moją stronę uśmiechnął się promiennie nie kto inny jak mój mąż. Rzuciłam okiem na szklany stół po lewej, na którym stał bukiet różowych róż i śniadanie.

-Przestraszyłeś mnie. – Rzuciłam cicho. – Co tu robisz?

-Jak, co tu robie? – Zaśmiał się podchodząc do mnie i obejmując w pasie. – Przyjechałem do mojej ślicznej żony. – Próbował mnie pocałować, ale szybko odsunęłam głowę i wyswobodziłam się z jego uścisku. – Co jest? – Spojrzał od razu.

-Nie mam czasu na Twoje czułości. Za godzinę muszę jechać do Los Angeles. – Powiedziałam i nie patrząc na niego nalałam kawy do kubka.

-Jesteś na mnie zła? – Zapytał i przejechał dłonią wzdłuż mojego kręgosłupa.

-A jak myślisz? – Odwróciłam się w jego stronę i upiłam łyk kawy.

-Za co? – Zapytał zupełnie nie rozumiejąc.

-Pytasz poważnie? – Zaśmiałam się ironicznie. – Lista jest zbyt długa. Mogę się nie zmieścić w tej godzinie.

-Wiem, że nie dzwoniłem, ale…

-Co tym razem? Jakie masz wytłumaczenie? – Zapytałam siadając przy stole. – Słucham. Jakie jest wytłumaczenie?

-Praca. Przecież wiesz, że nie jestem tam dla przyjemności. – Usiadł naprzeciwko mnie.

-Nie? Może bycie tam jest dla Ciebie większą przyjemnością niż spędzanie ze swoją żoną czasu w wspólnym domu i świętowanie z nią urodzin?  - Fuknęłam jedząc bułkę z dżemem morelowym.

-Urodziny.. Owszem pamiętałem, ale nie miałem nawet kiedy zadzwonić. – Powiedział z udawaną skruchą. – Mam cos dla Ciebie.

-Daruj sobie. – Powiedziałam od razu widząc jak się podnosi. – Nic od Ciebie nie chce. Słyszysz samego siebie? Nie miałem nawet kiedy zadzwonić? Naprawdę? Nie miałeś czasu napisać krótkiego smsa do swojej kobiety? Przez całe 24 jebane godziny? – Śmiałam się ironicznie. – Naprawdę? – Powtórzyłam cicho.

-Kochanie..- Zaczął łapiąc moją dłoń.

-Nie. Nie Jensen. Nie chce znowu słuchać Twojej gadki o tym, że to Twoja praca i muszę to uszanować. Nie chce rozumiesz? – Popłakałam się. – Nie chce. – Zabrałam dłoń.

-Proszę nie płacz. – Szepnął podchodząc od razu do mnie. – Nie płacz. – Szepnął tuląc mnie.

-Daj mi spokój. Bierz swoją walizkę i wyjedź. Najlepiej jeszcze dziś. – Wytarłam łzy i biorąc kubek wyszłam z kuchni obdarzając go chłodnym spojrzeniem. Kroki od razu skierowałam do łazienki. Odstawiłam kubek na ciemną szafkę i spojrzałam na siebie w lustrze. Miałam dość dzisiejszego dnia, a przecież on dopiero co się zaczął. Wyjęłam z kieszeni szlafroku telefon i wystukałam smsa do przyjaciółki „Mogę się spóźnić. Jensen wrócił. Zacznij proszę próbę gdybym nie przybyła na czas.”. Odłożyłam telefon obok kubka i rozbierając się weszłam pod prysznic. Ciepły strumień, który otulił moje ciało sprawił, że od razu się rozluźniło. Spojrzałam na swoją dłoń, a dokładnie na serdeczny palec, na którym spoczywał pierścionek zaręczynowy i obrączka. Co się między nami dzieje? Gdzie jest ta sielanka? Rozmyślenia przerwały mi ciepłe dłonie, które spoczęły na moich biodrach. Wstrzymałam delikatnie oddech, ale od razu poczułam dobrze znane mi perfumy.

-Nie kłóćmy się. – Szepnął, a po chwili odwrócił mnie do siebie. –Proszę. –Dodał patrząc na mnie z góry.

-Wyjdź. – Odwróciłam się ponownie w stronę ściany. – Wyjdź. – Powtórzyłam czując jak jego palce zaciskały się na mojej skórze.

-Nigdzie kurwa nie idę. – Odwrócił mnie z powrotem i oparł o zimną ścianę. Wygięłam się automatycznie pod dotykiem zimna. Skupiłam się na jego twarzy. Oczy płonęły z złości, a usta zaciśnięte były w wąską linię. Złapał moją szczupłą twarz w swoje silne dłonie i pocałował tak namiętnie jakby robił to pierwszy raz. Cała złość odeszła, złapałam kurczowo jego kark i odwzajemniałam z pasją pocałunek. Jego dłonie zjechały po ramionach w dół i łapiąc mnie w pasie podrzucił do góry tak, że objęłam go nogami w biodrach. Jego bliskość była tym, co potrzebowałam w ciągu kilku ostatnich dni. Potrzebowałam jego uwagi i bliskości. Oderwał się od moich ust i obsypując mój policzek pocałunkami zjechał na szyję delikatnie ją kąsając. Wtopiłam dłoń w jego mocne włosy i rozkoszowałam się tą chwilą. Odchyliłam głowę w tył, gdy jego usta zacisnęły się na moim twardym sutku. Uwielbiam sposób, w jaki otaczał go językiem. Jęknęłam cicho, a po chwili głośniej, gdy z idealną delikatnością wsunął się we mnie. Spojrzał mi w oczy i przyspieszył pchnięcia. Jedną ręką podtrzymywał mnie za pośladki, a druga opierała się o ścianę tuż obok mojej głowy. Widziałam w jego oczach wszystko. Były idealne tak jak i on, a ja w tym momencie byłam najszczęśliwszą kobietą pod słońcem.

~~~

Jensen postanowił, że zawiezie mnie do szkoły i zostanie na próbie. Podczas drogi opowiadałam mu o wszystkim, co działo się w pracy jak i w szkole podczas jego nieobecności, a on opowiadał o wszystkich śmiesznych wpadkach na planie. Po naszej porannej kłótni nie było już śladu, a złość rozładował cudowny, poranny seks.

-Cześć. Przepraszam za spóźnienie. – Weszłam na sale.

-Cześć dziewczyny. – Uśmiechnął się Jensen i przywitał się z każdą z osobna. Kate patrzyła na mnie uważnie, a ja puściłam jej oczko na znak, że wszystko jest w porządku.

-Dajcie mi chwilę. Lecę odebrać listę piosenek. – Uśmiechnęłam się i rzucając torbę na ziemie opuściłam salę. Po chwili wróciłam z czarną kopertą.

-Wybrałam numer 8. Jak nasza sala do ćwiczeń. – Uśmiechnęłam się otwierając ją. Kontem oka widziałam jak Pamela zawiesza wzrok na moim mężu.

-A, więc drogie Panie… - zaczęłam skupiając się na kartce. – Układ współczesny – Blurred Lines.

-Zajebiście! – Pisnęła Katherine.

-Układ i muzyka dowolny – wasz wybór.

-No tak. Mamy tylko układ współczesny do naszej piosenki, ale… -uśmiechnęłam się podstępnie Igrisa. – Mam pomysł!

-Super. – Uśmiechnęłam się promiennie. – Układy solowe – Megan Miley Cyrus – 23, Pamela Flo rida – Low, Igrisa Cassie – Me and you, Caroline Ciara – Like a boy i Katherine Taylor Swift – Shake it off. – Powiedziałam i podniosłam wzrok na moją przerażoną grupę. – Układy mają trwać jedną minutę, solowe występy do dwóch minut maksymalnie. – Dodałam wkładając kartkę z powrotem do koperty.

-Okej. Igri, jaki miałaś pomysł? – Zapytała Megan.

-Taniec dowolny do dowolnej muzyki. Pokażmy nasze krągłości…-potrzęsła pośladkami, na co wszyscy zareagowali śmiechem. – Pokażmy im jak poziom piąty rusza bioderkami…- powiedziała ruszając się niczym Shakira.

-To znaczy? – Zapytała Kate siadając na materacu obok Jensena.

-Zatańczmy do piosenki Beyonce 7/11. – Uśmiechnęła się kładąc dłonie na biodrach. Wszystkie spojrzały po sobie i znów na wysoką blondynkę.

-Zaczynamy? – Uśmiechnęłam się.

~~~

Po próbie od razu wracamy do Malibu gdyż Jensen został zaproszony przez Iana na „domówkę”. Mam zaledwie dwie godziny, aby doprowadzić się do porządku i znów wracamy do Los Angeles na prestiżowe spotkanie u jednego z lepszych znajomych mojego męża. 

___

brak czasu na wszystko, przepraszam, że tak późno.